donderdag 19 april 2012

Bpii Mai Lao 2555



Het tweede Laotiaanse Nieuwjaar dat ik hier meemaak wilde ik graag in Ituo beleven. Er werd al weken over gesproken en de voorbereidingen waren grondig. Het officiële feest is drie dagen, dit jaar op 14, 15 en 16 April. De feestdagen die in het weekend vallen worden later gecompenseerd zodat er bijna twee weken niet wordt gewerkt. Het feest op het centrum was op 12 April. ’s Morgens vroeg begonnen de voorbereidingen voor het eten. Iedereen deed mee en er werd ondertussen al flink geproefd. Rauw vlees met kruiden en natuurlijk “sticky rice”. Grote verbazing toen ik vertelde dat rauw vlees eten niet onbekend voor me was omdat dat ook in Ethiopië gebeurd. Darmen worden hier met inhoud geroosterd of gekookt en dat gaat me toch een beetje ver. Net als het gebruik van gal als dipsaus.












Het feest begint met een Basi (Boeddhistische ceremonie)  in het kantoor. Veel gelukwensen tijdens het ombinden van wit katoenen draadjes uit het altaar. Tegen lunchtijd begon de muziek en dans en natuurlijk een uitgebreide maaltijd. Het uitbundig water smijten uit Vientiane bleef hier uit. Er werd symbolisch met een twijgje wat water gesprenkeld, meer zoals bij ons wijwater wordt gebruikt. Een enorme stortbui halverwege het feest werd als een goed voorteken beschouwd. 












Tijdens het eten werden diploma’s uitgereikt voor de prestaties in het voorgaande jaar en ik mocht er ook een in ontvangst nemen. Er werden kratten bier aangeboden. (Iedereen die koffiezaailingen had verkocht droeg een percentage af voor het feest.) Ik heb 25 kratten van 12 liter flessen van 640cc geteld, een aardig hoeveelheid voor zo’n 60 man. Om een uur of zeven was het dansen over en werd er nog wat gegeten en gedronken op een veranda bij iemand thuis. Dat gebeurde de volgende dagen ook op andere plekken.












Ik kreeg bezoek van Nellie, een Keniaanse VSO vrijwilligster en we hebben wat watervallen bezocht. Daar was het een drukte van belang, de watervallen zijn een populair uitje met Nieuwjaar. Veel zwemmen en gooien water. Bij sommige watervallen was het erg druk ook met podia en muziek en dans. Heel gezellig met veel mensen in het water en af en toe een bui. Nellie en ik hebben nog een tocht gemaakt naar Salavan en Sekong. 

Onderweg kwamen we wel geregeld watergooiers tegen. Met een slang, fles of pan wordt je nat gegooid bij het voorbij rijden (pas op voor je telefoon), maar ze hebben het toch meer gemunt op kleine vrachtautootjes die vol met mensen op weg zijn en die ook terug gooien omdat ze flinke bakken water en ijs aan boord hebben. Wit en zwart (Nellie en ik) trokken wel de aandacht en moesten vaak geloven aan een extra water gift of een insmeren met talkpoeder. Vooral Nellie stond in het centrum van de belangstelling en ging daar gracieus mee om, er zijn hier echt veel mensen die nog nooit een Afrikaan hebben gezien.
Sabaidii Bpii Mai Lao!



dinsdag 10 april 2012

Even over het werk.



Het is, denk ik, tijd om even op een rij te zetten hoe het er op het werk voor staat. We hebben niet lang geleden met VSO geëvalueerd hoe de zaak ervoor staat nu ik zo’n beetje halverwege mijn contract ben. Ik geef nog relatief veel Engels (10 uur per week) en dat stond niet in mijn taakomschrijving. Ik heb me er wel bij neer gelegd want het is nuttig, ik vind het lesgeven leuk en ik heb wel een manier gevonden om de tijd zo nuttig mogelijk te besteden. Ik geef nu, in het Engels, ook les over eenvoudig computergebruik, email, internet e.d., dat valt in de smaak en lijkt me erg nuttig.












De kas waar we groente zaden van lokale variëteiten kweken is toch ook wel een succes gebleken. We hadden een probleem met het verkeerde komkommerzaad (een hybride), maar de Long Bean, aubergine, sla en tomaten zaden zijn uitstekend. We willen hiervan in de buurt wat zien te verkopen met een eenvoudige teelt beschrijving. De rest kan verkocht aan het tuinbouwcentrum bij de hoofdstad Vientiane waar ik ook andere goede zaden van lokale variëteiten kan kopen. De kiemproeven waren erg goed. (Voor de bonen 99%) Op voorlichtingsbijeenkomsten worden de zaden meteen meegenomen om te laten zien aan belangstellende boeren en ook de leiding van de onderzoeksorganisatie is tevreden over de resultaten. Het plan is nu om de communicatie tussen ons centrum en dat waar ze al groentezaden produceren te verbeteren. Dat is volgens mij erg belangrijk.


VSO kwam ook met het voorstel wat tijd te besteden op een trainingscentrum van een ngo (Village Focus International) hier 60 km vandaan. Deze organisatie werkt al jaren in de dorpen van de provincie Salavang. Ze proberen door voorlichting en ‘empowerment’ de sociale situatie in de dorpen te verbeteren. Het trainingscentrum (Green Earth Centre) heeft demonstraties van visvijvers, paddenstoelproductie, biologische tuinbouw, wat vee e.d. De gebouwtjes zijn al een tijd geleden gerealiseerd en nu komt er geld beschikbaar om ook trainingen en demonstraties te gaan geven. De komende maanden zal er veel aan planning en voorbereiding gedaan worden en ik hoop daar een bijdrage aan te kunnen leveren. Ik ben er vandaag geweest om met de directeur (een Amerikaan die al 13 jaar in Laos woont), rond te kijken. Een heel mooie plek. Heen over het asfalt; 60 km. Terug dwars over het Bolaven plateau, zeer slechte wegen maar erg mooi en maar 45 km. Kreeg ik ook nog een stortbui over me heen onderweg. Ik hoop maar dat dat geen slecht voorteken is.