Nieuwe contacten

Van VSO heb ik 4 email adressen gekregen van volunteers die ook in februari in Laos aan de taaltraining beginnen. Vandaag kreeg ik antwoord uit Engeland en India van twee jonge landbouwkundigen die in ongeveer hetzelfde gebied komen te werken. (minder dan 100 km afstand van Pakxong) Gelukkig waren ze positief over het feit dat ik contact zocht want daar was ik niet zeker van. De reacties waren leuk en we komen allemaal op 23 februari in Laos aan.

In het boek Mekong van Sjon Hauser dat ik aan het lezen ben vond ik nog een beknopte beschrijving van de economie van Laos die ik jullie niet wil onthouden.

Wat de levensstandaard betreft is Laos vergelijkbaar met Mozambique of Bangladesh, al lijkt de 'Bruto Nationaal Product-armoede' van de statistieken misschien erger dan de werkelijkheid. Laos is een door oorlog geteisterd land zonder zeehavens en spoorwegen. Het exporteert voornamelijk drugs: illegaal opium, heroïne en amphetamine, legaal Beer Lao en koffie. Nabij Vientiane is een stuwdam in een zijtak van de Mekong gebouwd en de electriciteit die er geproduceerd wordt, verkoopt Laos aan Thailand. Verder gaat Laotiaans hout massaal de grens over en daarmee zijn de belangrijkste pijlers van de economie wel genoemd. Maar sinds een decennium is er ook het toerisme, dat als bron van dollars als 'export' kan worden opgevat.

Laos' isolement na de overwinning van de communistische Pathet Lao (1975) kwam de levensstandaard niet ten goede. Schoorvoetend begon het bewind daarom onder invloed van Vietnams economische doi moi-hervorming te experimenteren met een meer liberale economie. Enkele jaren later stelde het zijn grenzen open voor toeristen en nu heeft het toerisme dat van Thailand - een van de populairste reisbestemmingen van Azië - zelfs per hoofd van de bevolking overtroffen.