Settling in

Na de beginperiode waarin ik voornamelijk bezig was met de mogelijkheden en voorwaarden hier ter plaatse te ontdekken, begin ik nu een beetje te denken dat ik wel weet hoe ik me hier moet redden. Vooral in het begin was het moeilijk te weten te komen waar je alles kon krijgen wat je nodig had. In Ituo zelf, het dorpje hier vlakbij is niet zoveel. Er zijn wat kleine winkeltjes waar je wat blikjes vis, tandpasta, zeep ed. kunt krijgen en ik heb ontdekt dat er ook af en toe kool, uien en komkommers worden verkocht. En natuurlijk BeerLao, want ik heb ergens gelezen dat eten in Laos soms moeilijk is, maar dat er nergens een plek in Laos is waar je niet op loopafstand een winkeltje hebt waar je BeerLao kunt krijgen.

Ingang van de markt in Pakse

Eerst had ik niet door hoe ik goed aan brood kon komen. Omdat Laos Frans is geweest, zijn baguettes alom bekend en een van de weinige zichtbare overblijfselen uit de Franse tijd. In Pakxong kan je kleine broodjes krijgen, maar die worden langs de weg verkocht door twee Chinese dames en die zijn niet altijd vindbaar. In Pakse is volop brood. Maar laatst zag ik, toen ik bij de Fair Trade erkende koffie coöperatie koffie zat te drinken, dat ´s morgens tussen 7 en 8 iemand met een grote kast vol brood, op de motorfiets langskomt en die verkoopt natuurlijk. Nu geef ik geld aan de dame van de coöperatie, zij koopt mijn broodjes en ik haal ze later op.

De markt in Pakxong.

Groente en vlees zijn ook moeilijk te krijgen. In Pakxong, ongeveer 15 km; is wel een flinke markt, maar de groente is er vrij duur en vlees is alleen ´s morgens goed te krijgen. Als ik ´s middags aankom is het meestal uitverkocht. Daarvoor moet ik dus naar Pakse. Dat is wel iets verder (35 Km), maar daar probeer ik één keer in de week naar toe te rijden voor de inkopen. Daar is een zeer uitgebreide markt, waar heel veel te koop is en er zijn een aantal vrij westerse Supermarkten. Je kunt daar niet alles krijgen, maar er is toch heel veel. Verse melk en melkproducten zijn moeilijk verkrijgbaar. Eigenlijk is er alleen houdbare melk en er wordt hier veel sojamelk gedronken, vaak met een smaakje. Vlees is dus lastig en ik koop meestal maar niet te veel, want in Pakse is het warm en het moet nog de hele weg mee terug. Groente en fruit zijn wel goed te krijgen, geen sinaasappels, maar wel mandarijnen, maar heel veel tropisch fruit en op de terugweg koop ik dan langs de weg een mooie ananas voor 5.000 kip (€ 0,50) Die kan op mijn kleine voor bagagedrager, onder de klem, want om alles voor een week mee te krijgen is nog niet makkelijk. Ik heb een flinke plastic doos op het achter rek en mijn rugzak is natuurlijk overvol, maar het lukt. Op het terrein hier staan volop Avocado bomen met heel veel avocado´s erin. Af en toe maak ik een ronde om er een paar te verschalken, maar dat valt nog niet mee, want je moet concurreren met jongetjes die met lange stokken de vruchten uit de bomen porren. Ik kan ze ook langs de weg kopen, een kilo voor 15.000 kip.

Friendship supermarkt.

In het weekend is het op het Research Centre een beetje uitgestorven. Veel mensen gaan in het weekend weg. Ik ben maar weer een waterval in de buurt gaan opzoeken. Thamchampy deze keer, ongeveer 6 km van hier. Een leuke waterval met een ruime zwemgelegenheid ervoor, wel met een sterke stroom en met een grote grot erachter.