Voor sommigen van jullie zal het niet als een verrassing komen dat Felice en ik de beslissing hebben genomen om het laatste half jaar van mijn contract niet uit te dienen. Het heeft wel moeite gekost om tot die slotsom te komen, want ik geef niet snel op en ik maak graag af waar ik aan begonnen ben. Het is een ingewikkeld proces om tot zo’n beslissing te komen, maar laat ik proberen de belangrijkste aspecten te beschrijven. Het zit me al van het begin van mijn werk hier dwars dat ik heel veel Engelse les geef aan de medewerkers van het onderzoeksstation.
Dat komt helemaal niet overeen met wat er in de projectbeschrijving stond en het voldoet natuurlijk ook niet aan de doelen van VSO in Laos, vnl. armoedebestrijding. Ik dacht dat een aardige ingang zou kunnen zijn en een tijdje heeft het ook zo gewerkt. Ik kon aardig inschatten hoe zaken hier georganiseerd waren en wie wat deed toen ik met het zaadproductie projectje begon. Die ene kas die met VSO geld is gebouwd is inmiddels aangevuld met 4 andere die uit het onderzoeksbudget zijn betaald. Een goede zaak al had ik verwacht wat meer bij de planning en uitvoering van de zaadproductie betrokken te worden. Maar dat is nu eenmaal de positie van een vrijwilliger en gelukkig zijn er capabele mensen die met het project verder gaan.
Verschillende keren heb ik geprobeerd om via andere projecten een wat zinvollere tijdsbesteding te krijgen, eventueel parttime, en even leek het erop dat er werk zou zijn bij een Farmers Field School van een ngo, hier 60 km vandaan. Ondanks mijn inzet om de contacten zo vlot mogelijk te laten verlopen en het papierwerk snel te regelen heb ik sinds april eigenlijk hier niets meer over gehoord.
Een echte ergernis was het feit dat mijn verblijfsvergunning 29 juni was verlopen en dat op 17 augustus dat nog steeds niet opgelost was. Na mijn vakantie moest ik dus voor de 6e keer met een toeristen visum het land in. Van de 18 maanden dat ik hier toen was heb ik dus een half jaar niet de vereiste papieren gehad. Ik vind dat je als vrijwilliger op zijn minst mag verwachten dat het papierwerk in orde is.
Mijn woonsituatie is ook nooit erg ideaal geweest. Geen keuken, geen tafel binnen, vaak geen water om te douchen e.d. De lekkage van het dak werd ook steeds erger en in het regenseizoen is dat geen pretje. Op den duur werd me dat toch te gortig. Ik werd trouwens helemaal nogal depressief van de regen. Je kon dagen niet naar buiten en dan ben je toch behoorlijk geïsoleerd hier in zo’n kleine gemeenschap. Natuurlijk speelt ook mee dat ik nog steeds moeite heb met de taal en dat is toch wel echt een voorwaarde voor wat sociaal verkeer hier.
Het hing dus al een tijdje in de lucht en na een heerlijke vakantie met Felice in Indonesië ben ik tot de slotsom gekomen dat eigenlijk niemand er veel baat bij heeft dat ik nog een half jaar blijf. De situatie gaat niet meer veranderen. Ik voel me nu weer opgeladen, maar ik verwacht dat ik snel weer erg ontevreden wordt als we op dezelfde voet doorgaan. Dit alles heb ik aan de VSO vertegenwoordiger gemaild en eigenlijk kwam per ommegaande zijn reactie dat hij het er mee eens was het contract bij het aflopen van mijn toeristen visum te beëindigen. Dat betekent dat ik rond 15 september terug naar Nederland kom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten