Luang Prabang.

Luang Prabang is een vriendelijk stadje in het Noorden van Laos. Na een dag rust voor Felice in Vientiane reisden we er naartoe per bus over een vrij slechte weg. Het grootste gedeelte ging de weg slingerend door de bergen met veel haarspeldbochten en met prachtige vergezichten.  Twaalf uur over 430 km met de airco voluit en te weinig vesten bij de hand dus ik was later behoorlijk verkouden. De oude hoofdstad van Laos is nu een echt toeristen stadje. Overal buitenlanders, hotels, guesthouses, restaurants en souvenir winkeltjes. Er stroomt daar heel wat buitenlands geld Laos binnen, maar de concurrentie is moordend. Het lijkt wel of iedereen je een tuk-tuk rit of een bootreis wil verkopen. De restaurants zijn toch vaak maar matig bezocht, want veel toeristen zijn backpackers die de lokale eetstalletjes opzoeken. Goedkoop en lekker en de winst hieruit komt zo snel in de zak van de lokale bevolking.

We hadden een rustig appartementje waar je buiten kon zitten en we hebben voor 4 dagen goede fietsen kunnen huren dus we hadden een lekker rustige tijd waarbij we de omgeving goed hebben verkend. Natuurlijk hebben we ook een paar van de verplichte toeristen attracties bezocht. Een boottocht naar de grotten van Pak Ou was leuk, maar vrij fris. De temperatuur was rond de 17 graden, koud voor hier, maar het varen over de Mekong is indrukwekkend, een machtige rivier. Opvallend was het grote aantal groentetuintjes overal op de oevers. In de toer zit ook altijd een bezoek aan een dorp waar de Lao whisky wordt gestookt. Een behoorlijk sterk destillaat van rijstwijn, dat voornamelijk populair is omdat het zo goedkoop is. (Eén liter 45% alcohol voor ongeveer één Euro)

De tempel Phu Si op de heuvel (428 treden!) midden in het centrum geeft een prachtig uitzicht over de stad. Je kunt daar kleine kooitjes kopen met 2 vogeltjes erin. Het brengt geluk om die bij de tempel vrij te laten.

Het Koninklijk paleis tegenover de tempel op de heuvel hebben we ook bekeken. De laatste koning van Laos, die in 1975 door het huidige regime is verdreven, woonde hier. Best een aardig gebouw en niet overdreven luxe, het deed mij erg denken aan Paleis Soestdijk.

De volgende dag hebben we een tuk-tuk gehuurd om naar de waterval van Kuang Si te rijden ongeveer 30 km ten zuiden van Luang Prabang. Een mooie waterval met licht blauwe bassins door het kalksteen in de bodem. Op de terugweg gestopt bij een dorpje waar mensen van een Etnische minderheid wonen, de Hmong. Daar word je niet blij van; een tocht langs de huisjes via een aangelegd pad waarbij iedereen dezelfde souvenirs aanbiedt. Dit doen dan kinderen op een zeurderige toon, bijna als automaten. Het moet droevig stemmen als je zo je inkomen moet verdienen.

Omdat we geen zin hadden om voor de tocht naar Pakse bijna 24 uur in de bus te zitten zijn we van Luang Prabang naar Pakse gevlogen. Een heel goede beslissing want dat was een aangename reis en inmiddels zijn we weer veilig in Itu aangekomen (Flip per motor en Felice met een tuk tuk), waar de komkommers en bonen lekker gegroeid zijn tijdens mijn afwezigheid.