dinsdag 7 juni 2011

Boomplantdag.



1 Juni was het hier Nationale boomplantdag. Ik was daar tijdens de les de dag ervoor, op voorbereid Er werd mij voorzichtig duidelijk gemaakt dat de volgende morgen geen Engels kon worden gegeven omdat iedereen geacht werd mee te gaan om bomen te planten. Ik vroeg of ik mee kon doen en dat mocht. Later werd mij ook gevraagd of we in Nederland ook boomplantdag hadden en het verbaasde nogal toen ik zei dat ik daar regelmatig met groepen kinderen aan mee had gedaan.


Het veld waar we ’s morgens om half 9 voorstonden was niet ver van het hoofdgebouw. Het was een veld waar olijfbomen uit China stonden die het duidelijk niet zo erg naar de zin hadden, veel dode takken en geen lekkere groene kleur. Ze hadden ook nog nooit gebloeid en niemand zag er nog veel heil in. We zouden er tussen avocado bomen gaan planten. Maar eerst moest er met de bosmaaier een beetje ruimte gemaakt worden. Dat lukte aardig en zonder dat er een duidelijke taakverdeling werd gemaakt vond iedereen een taak. De vrouwen en meisjes zorgden daarbij haast vanzelf voor de aanvoer van de zaailingen en later voor het opbinden. De mannen maakten plantgaten, zorgden voor bemesting met een soort koemestkorrels die o.a. van rijststro en vleermuismest zijn gemaakt.

Na een uurtje of twee hadden we 100 mooie zaailingen geplant, netjes op rijen tussen de slecht groeiende olijfbomen. Toen was het tijd voor een gepast feestelijke Lao afsluiting. Er werd vis gebakken waarbij mijn gasstel nog goed van pas kwam en er was natuurlijk BeerLao. Later kwam nog iemand met een paar kilo aardappels uit zijn eigen tuin en kon ik de aanwezigen verbazen met mijn uitstekende aardappelschiltechniek. Onze manier van schillen hadden ze nog nooit gezien. Van de door mij geschilde aardappels werd toen nog wat patat gebakken, lekker bij het bier. Aardappel wordt door de Lao gezien als ‘snackfood’. Ondertussen was me ook wel duidelijk gemaakt dat mijn plan om ’s middags de les in te halen die ’s morgens vervallen was, niet door kon gaan. Dit was een echte vrije dag en de les inhalen kan volgende week ook wel.

Donderdag en vrijdag was er ook nog hoog bezoek; de hoogste baas van NAFRI, dhr. Bounthong. NAFRI is het National Agricultural and Forestry Research Institute dat direct onder de Minister van Land- en Bosbouw valt en waar het centrum hier deel van uitmaakt. (zie de link) Omdat hij bleef slapen en een kamer naast de mijne had werd ik uitgenodigd om samen te eten. Dat was erg leuk en het blijkt dat hij duidelijk wel meer van mij verwacht dan alleen Engelse les. Hij had al gesproken met Tim Cook, de VSO vertegenwoordiger in Laos, en we hadden een goed gesprek. Dat is dan toch weer een voordeel van de voorkeursbehandeling die je als buitenlander vaak krijgt en waar ik me meestal een beetje opgelaten bij voel. Vanuit de organisatie hier liggen er dus kansen om meer te gaan doen, nu proberen hier de goede informatie (wat is er al gedaan, waar is er echt behoefte aan en was is realistisch?) hier ter plaatse boven water te krijgen en dan kijken of we een pilot van de grond kunnen krijgen.

2 opmerkingen:

  1. ton en marlies8 juni 2011 om 13:32

    Mooie belevenissen. Je zult je hart opgehaald hebben zo met de grond bezig zijn.
    Zou nu toch gaan gebeuren waarvoor je gekomen bent? Een zaailing geplant in meer opzichten?
    Krijgen die bomen genoeg voedsel als er zoveel gras tussen staat, dat misschien ook wel gemaaid wordt en afgevoerd wordt.
    Komt de "koe" ofwel vleermuizenmest uit grotten uit de buurt?
    Hartelijke groet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Ton en Marlies, ja het was leuk en ik ben al uitgenodigd om iedere vrijdag mee te doen met het groepswerk. Nu regent het dat het giet dus het zal wel niet doorgaan.Ik wacht nog even af op verdere ontwikkelingen. Bomen lijken het hier goed te doen en er wordt kwistig met organische mest gestrooid. De vleermuizen mest komt inderdaad ergens uit de buurt, ik weet niet precies waar, maar het is erg goedkoop en het schijnt veel voeding te bevatten.

    BeantwoordenVerwijderen