De vorige keer heb ik al even vermeld dat de contacten met het wereld wijde web hier niet altijd even gemakkelijk zijn. De mazen van het web zijn niet overal even groot en je merkt dan dat je toch behoorlijk aan het gebruik gewend bent geraakt. Toen we in Afrika waren (30 jaar geleden) was de post eigenlijk het enige communicatie middel met thuis, maar dat wordt hier nauwelijks serieus meer genomen. Ik heb nog wel een brief verstuurd vanuit het Postkantoortje in Pakxong, maar dat maakte een beetje een verlopen indruk en ik heb mijn twijfels of een brief daarvandaan verstuurd ook echt Nederland bereikt.
De Internetverbinding, hier op het werk, is dus al weken buitenwerking in verband met een blikseminslag en het is niet duidelijk of die snel weer gebruikt kan worden. Je kunt hier een modem kopen voor ongeveer € 50,- waarmee je via het mobiele telefoonnetwerk kunt inbellen. (Heet dat geen Dongel in Nederland?) Ik heb dus zo’n modem aangeschaft, maar thuisgekomen bleek dat de ontvangst van het signaal net niet toereikend is om goed op het net te kunnen. Na een tip dat je de antenne een handje kunt helpen, heb ik een draad aan de USB stick gemaakt zoals ik dat vroeger deed bij de radio voor de korte golf ontvangst. Het werd iets beter, maar het is nog steeds een kwestie van vaak proberen en een kleine kans dat er verbinding tot stand komt. Als er mensen zijn met een gouden tip op dit gebied, houd ik me aanbevolen.
De motorfiets gaf ook al een probleempje. Bij thuiskomst, na mijn derde tochtje, stroomde er ineens olie uit. Er bleek een klepje aan de cilinder te zijn losgetrild, misschien al op de bus. Natuurlijk ontbrak de passende inbussleutel in het gereedschapssetje, dus maar even met de hand en een tangetje aangedraaid en in het dorpje de olie laten bijvullen en alles goed laten aandraaien. Opgelost hoop ik.
Ik ben dus op de motor twee keer naar Pakxong geweest, ongeveer 15 km. Daar is een markt voor groente, fruit e.d. en er woont een Nederlander. Hij noemt zich Coffee, is getrouwd met een Lao en verbouwd koffie. Hij heeft ook een kleine Coffeeshop (waar je alleen koffie kunt krijgen) waar hij een goede Wi-Fi verbinding heeft. Van daar heb ik dus de vorige keer mijn blog kunnen plaatsen en ik ben van plan dat morgen weer te doen. Het is wel leuk om weer eens Nederlands te kunnen praten en door de Internet verbinding denk ik daar wel vaker op te koffie te gaan.
Oef, met modem kunnen we niet helpen.Ton filosofeert dat vanuit een hoog punt in de omgeving werken misschien helpt.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig heb je de Nederlander met zijn coffee en wifi.
En.... hoe gaat het met Engelse les en het bedoelde werk?
Hoi Ton en Marlies, het hoogste punt klopt wel, het kabeltje hangt nu aan het plafond n dat lijkt beter te werken. Vandaag de eerste Engelse les gegeven. Moeizaam, er is echt een enorme angst om te spreken, maar het lijkt mij wel een uitdaging.Hoe het werk verder ingevuld gaat worden is voor mij een vraag. Er zal nog over moeten worden overlegd. de Engelse les lijkt mij geen slecht startpunt. er wordt bijzonder weinig onderzoek gedaan, ik denk dat er veel mogelijkheden voor groenten zijn dus ik ben vast van plan snel met een groente tuintje te beginnen. Laten we het maar concreet houden.
BeantwoordenVerwijderen